Powszechnie uważa się, że centralne ogrzewanie wynaleźli starożytni Rzymianie.
Jednak z dochodzenia przeprowadzonego przez elektrociepłownię z Samary (południowo-zachodnia Rosja) wynika, że pierwszy grzejnik został zamontowany w roku 1855 w Sankt Petersburgu.
Wynalazcą był Franz San Galli (urodzony w Prusach, w Kamieniu Pomorskim (Kammin), lecz mieszkający w Rosji Niemiec pochodzący z rodziny o włoskich korzeniach). Swój wynalazek nazwał "gorącą skrzynką" i opatentował w Niemczech i USA. Pomnik grzejnika Urządzenie doczekało się pomnika.Ma on około 3 m wysokości i jest jednym z największych w Europie i jedynym w kraju.
Duży żeliwny kaloryfer ma za zadanie przypominać świetność miasta z czasów, gdy tutejsza Odlewnia Żeliwa produkowała aż 96% grzejników.
Uznany jest za nieoficjalny symbol tego miasta. Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Grzejnik
Jedną z ważniejszych dziedzin, w których potrzebny jest ekologiczny rozwój jest ogrzewnictwo.
Jest to bardzo istotne, gdyż dzięki ekologicznemu podejściu w tej sprawie możemy chociaż trochę zmniejszyć negatywne oddziaływanie człowieka na przyrodę.
Ze względu na sposób przepływu ciepła wymienniki można podzielić na dwie główne grupy ? wymienniki kontaktowe (w których dochodzi do kontaktu płynów) oraz bezkontaktowe (w których płyny nie mają ze sobą kontaktu). Wymienniki bezkontaktowe można podzielić na rekuperatory (wymienniki przeponowe, z bezpośrednią wymianą ciepła), regeneratory (z pośrednią wymianą ciepła) oraz złoża fluidyzacyjne. W rekuperatorach płyny oddzielone są ścianką (przeponą), w poprzek której zachodzi wymiana ciepła.Jeżeli w wymienniku takim nie zachodzi dodatkowa generacja ciepła są to rekuperatory proste. Istnieją również rekuperatory, w których po jednej ze stron dodatkowo wytwarzane jest ciepło (np. na drodze reakcji spalania lub reakcji jądrowej). Wymienniki takie nazywają się rekuperatorami z wytwarzaniem ciepła.
Przykładem takich wymienników są np.
Należą do nich np.
wymienniki płaszczowo-rurowe lub wymienniki płytowe. W regeneratorach płyny naprzemiennie przepływają tą samą drogą.
Wymiana ciepła jest możliwa dzięki magazynowaniu ciepła w złożu porowatym, przez które przepływają płyny.Złoże takie składa się ze zbiornika wypełnionego cząsteczkami ciała stałego.
Na dnie zbiornika znajduje się wlot gazu, który przepływa przez zbiornik i opuszcza go na górze.
Po osiągnięciu odpowiedniej prędkości przepływu gaz zaczyna unosić cząsteczki ciała stałego do góry.
Cząsteczki unoszą się w zbiorniku zachowując się jak ciecz. Zbiorniki mogą być dodatkowo wyposażone w wężownicę lub płaszcz chłodzący.Złoża fluidyzacyjne stosuje się np.
w procesie zgazowania węgla, wytwarzania węgla aktywnego, suszenia, prażenia rud, krakowania i syntezy benzyny23. .Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wymiennik_ciep%C5%82a.