Badanie zaś pozwalające na obejrzenie migdałów
W trakcie badania monitoruje się saturację (pulsoksymetria) i w przypadkach spadków saturacji dodatkowo podaje się tlen. W trakcie badania bronchoskopowego musi być zapewniony sprzęt do resuscytacji.
Do obejrzenia jamy nosowo-gardłowej używa się także fiberoskopu. Badanie zaś, pozwalające na obejrzenie migdałów, języczka, jamy nosowej i gardłowej, nazywane jest fiberoskopią. Do jego wykonania nie jest potrzebne znieczulenie, gdyż jest bezbolesne i proste. Sonda, kalibru minimalnie większego od wkładu do długopisu, wprowadzana jest przez nos.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Endoskopia
Endoskopia Badania przewodu pokarmowegoedytuj
Laryngoskopia ? badanie krtani.
Stroboskopia ? umożliwia badanie tylnej ściany części krtaniowej gardła oraz obejrzenie z góry nagłośni. Stroboskop jest sztywną, metalową rurą, badanie nim może spowodować odruch wymiotny, ale nie wymaga znieczulenia.
Gastroskopia (inaczej panendoskopia) ? badanie górnego odcinka przewodu pokarmowego. Umożliwia diagnostykę schorzeń przełyku, żołądka i dwunastnicy, takich jak wrzody żołądka i dwunastnicy, nowotwory, a także pobieranie wycinków błony śluzowej do badań histopatologicznych i tamowanie niewielkich krwawień.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Endoskopia
Kontrolowanie badań endoskopowych
Przeprowadzanie badań endoskopowych wydaje się być bardzo proste, jednak nie można zapominać o tym, że ich nieprawidłowe wykonanie może być bardzo szkodliwe dla pacjenta. Wobec tego należy stale kontrolować proces wykonywania badania endoskopowe. Tylko wówczas będzie można mieć pewność, że jego wykonanie pozwoli na ustalenie stanu zdrowia pacjenta i nie będzie dla niego uciążliwe. Obsługą badań endoskopowych zajmują się więc najwyższej klasy specjaliści, którzy dobrze znają się nie tylko na samym przeprowadzaniu tego rodzaju badań, ale również na objawach tych chorób, które mogą być powiązane z nieprawidłowym funkcjonowaniem różnych narządów wewnętrznych. Dzięki temu mogą oni w prawidłowy sposób wykorzystywać stwierdzony przez siebie stan zdrowia pacjenta.